42 - Van heet naar zwoel

Zondag 10 September 2023  Montauville-Liverdun km 1104-1129

Waar ik gisteren nog niet veel over schreef, maar er wel was is de warmte en wat dat met je doet. Het was gisteren 32 graden, en we liepen stukken in het open veld, en omhoog in de volle zon. Echt heel vermoeiend en met ook nog eens zoveel kilometers in de benen waren we het er allebei over eens dat dit ongeveer 4wel is wat je je lichaam aan kunt doen. Bij hogere temperaturen, zeker boven de 30 graden, vliegt het vocht je lichaam uit en moet je dus echt veel water meenemen. Wij hebben elk twee halve literflessen (bidon/plastic flesje) die we voor het pakken hebben in de rugzak, en een anderhalve literfles in de rugzak. En aan het einde van de tocht zijn die 3,5 liter zo goed als op! Vorige keren kreeg ik in de hitte last van PACs, maar deze keer gelukkig niet. Jon had meer last van de warmte, kreeg het op een gegeven moment ook bijna niet meer koel. Het pittigste gisteren was een stuk langs een kanaal, drie kilometer zonder een beetje schaduw, echt bloedheet en uitputtend. Op een gegeven moment heb ik mijn T shirt in het water van het kanaal gestopt en aangetrokken, dat was echt lekker! Weer wat geleerd.

Deze dag zijn we met de auto naar Montauville gereden en daar vandaan zijn we gaan lopen richting Liverdun. Gelukkig is er behoorlijk wat bos vandaag en lopen we dus een groot deel van de tocht lekker koel. Het eerste deel van de tocht loopt nog in de buurt of parallel aan de Moezel, maar op een gegeven moment gaan we het binnenland in en wordt het heuvelachtig. We hebben vandaag 780 hoogtemeters! Halverwege pauzeren we en zitten op een smal pad, het gras er omheen is nat van de dauw. Ik doe een power nap, en als we weer verder gaan een plas en op dat moment komen er twee mountainbikers langs. Goede timing. De rest is niet heel bijzonder, wat bossen, wat velden, wat weinigzeggende dorpjes en op een uurtje voor Verdun besluiten we een taxi te reserveren die ons van Liverdun terug naar onze auto moet brengen. Met mijn beste Duolingo Frans bel ik meerdere taxibedrijven die me of afwijzen of gewoon niet opnemen (het is zondag) maar uiteindelijk wil een taxichauffeur uit Liverdun ons wel oppikken. Het laatste stuk ging vlot, want naar beneden, en al snel stonden we weer in het oude centrum van Liverdun, met prachtig uitzicht over de Moezel en met de heilige die zijn hoofd op zijn borstkas heeft liggen.

Eenmaal terug in Nancy genoten we van de mooie stad, en bezochten we het Villa Majorelle, een art nouveau huis in een buitenwijk van Nancy. Nancy staat bekend als een van de bakermatten van de  art nouveau en er staan veel mooie gebouwen. Uiteindelijk belanden we op Place Stanislav, het grote pronkstuk van de laatste hertog van Lotharingen, een neef van de toenmalige Franse koning die Lotharingen had ingepikt. Stanislav heeft veel goede dingen gedaan voor de stad en een ervan was het laten bouwen van dit plein. Sjiek, grandeur, mooie gebouwen, veel goud en een mooi park ernaast. ’s Avonds, na een heerlijk maaltijd, lopen we er nog eens over heen. Het is een zwoele avond, iedereen geniet van de heerlijke zondagavond. Er lopen families rond met kinderen, groepjes jeugd, flanerende boomers. Het is hier prima toeven, een prachtige stad. En ja Marianne, ik zou hem zeker inplannen 😊.