47 - En vanaf hier stromen de rivieren naar het zuiden

Vrijdag 5 oktober 2023  Mercurey-Culles les Roches km 1240-1268

De laatste dag van onze wandelweek, wat gaat dat toch snel. Ik denk dat we er zo nog een weekje aan vast zouden willen plakken, we hebben een heerlijk ritme gevonden van opstaan, ontbijten, wandelen, terug naar huis, douchen, dineren, slapen.

 Ook vandaag is het weer prachtig weer. Blauwe lucht, heerlijke zon en ook op deze dag prachtige dorpjes met oude kerken, ruïnes van kastelen op beboste heuveltoppen, afgewisseld door wijngaarden. Heel idyllisch. Willy en Marianne brachten ons weer keurig naar ons beginpunt Mercurey en vonden hun eigen weg deze dag naar het zuiden, naar het klooster van Cluny waar wij over een paar etappes ook langskomen. In de frisse lucht van de morgen beklommen we onze eerst heuvel en genoten al van het uitzicht. De hele dag hadden we prachtig uitzicht over de vlakte in het oosten en de stad Chalon sur Saone erin. De Saone is een rivier die naar het zuiden stroomt en in de Middellandse Zee uitkomt. Vanaf nu stromen de rivieren dus niet meer naar huis, is het niet de Nederlandse delta waar dat water uitkomt, maar de Middellandse Zee. Een volgende stap op onze reis, later wordt dat de Atlantische Oceaan. Het uitzicht over Chalon was pas echt mooi bovenop de Pelouse maar de weg er heen was een heeele lange helling omhoog. Zo’n pad waarbij je omhoog kijkt en de weg om de bocht ziet verdwijnen en dan hoopt dat voorbij die bocht de top is, maar dan toch niet. Het was niet dramatisch maar het al met al wel bijna 250 meter klimmen. Onderweg kwamen we ook nog een bordje tegen met “Santiago 1800 km”. Nou, dat schiet dan lekker op. Wij zitten nu al op 1268 km dus we gaan langzaamaan richting de helft. Zal ergens in de buurt van Le Puy en Velay zijn denk ik, misschien iets verder nog.

Helemaal in het thema “uitzicht” van vandaag kwamen we nog langs een enorme Maria die als een soort vrijheidsbeeld uitkeek naar het oosten over Chalon, die konden we natuurlijk niet laten schieten voor de selfie. Via een pad met alweer uitzicht over de vallei onder ons, en boeren die hun wijngaarde aan het verzorgen kwamen we aan het dorpje Culles les Roches waar Willy en Marianne op ons stonden te wachten. Ik had gehoopt nog 5 km verder te kunnen lopen naar het volgende dorpje maar het werd al laat en we waren best moe van al de hoogtemeters van vandaag (dikke 700) dus we namen het maar op de koop toe dat er naar Culles geen OV was en we de volgende keer dus iets met een taxi moesten doen. Met een commerciële of met Taxi Willy😊.