36 - Kort samengevat: Jeanne d’Arc

Woensdag 3 mei 2023  Maxey sur Vaise-Neufchateau km 959-975

Je kunt moeilijk om Jeanne d’Arc heen in deze streek, en gelukkig wilden we dat ook niet. Jon en ik zijn erg geïnteresseerd in geschiedenis en Jeanne is een iconisch persoon in een heel belangrijk en roerige periode in de Franse geschiedenis: de Honderdjarige Oorlog. Het Jeanne-hoogtepunt is het dorpje Domremy aan de Maas, waar Jeanne is geboren, met roepnaam Jehanne, en waar haar ouderlijk huis nog steeds staat, nu geflankeerd door een museum waar haar verhaal wordt verteld. Hier lazen we over haar familie van herenboeren, over het horen van stemmen in de tuin van haar vader en verderop in het bos, over haar tocht van Domremy naar Valcouleur en vervolgens naar het paleis van de dauphin Karel VI. Karel was de kroonprins van Frankrijk maar een groot stuk ervan was in handen van de Engelsen, die zijn troon claimden op basis van de bloedlijn, en een ander deel van wat nu Frankrijk is was in de handen van de hertog van Bourgogne en die was niet echt helemaal te vertrouwen. Een wespennest dus. Karel zag twee van Jeanne’s dromen wel zitten: het beleg van Orleans verbreken en dat hij gekroond zou worden tot koning in Reims. Jeanne fixte beide binnen een paar maanden maar daarna ging het bergafwaarts met Jeanne en snel ook. Ze werd wat overmoedig, werd door de Bourgondiërs gevangen genomen en aan de Engelsen verkocht. Die organiseerden een schijntribunaal, veroordeelden haar tot ketter en zetten haar op de bekende brandstapel. Al 20 jaar later draaide de paus de veroordeling terug, en langzaamaan werd ze de heldin die ze nu is met in elk dorp een standbeeld en een straat naar haar vernoemd.

Domremy lag halverwege onze dagtocht van ongeveer 25 km en Matty liep gezellig met ons mee. Hij was die morgen al om half zes al vertrokken uit Hamond. Jon en ik verkenden het dorpje, en vonden een prachtig onderhouden kerk en een wasplaats aan de gekanaliseerde Vaisse die dwars door het dorp en recht voor ons huis liep, en waar veel vis in zat. Om kwart over elf was Matty er, parkeerde zijn auto voor de deur en liepen we Maxey uit, nadat Jon de forellen had gevoerd met de restjes van ons prima ontbijt. Onze gastvrouw had die ochtend goed voor ons gezorgd en ook een lunchpakket voor ons samengesteld. De hele dag hebben we volle zon gehad, was de natuur wel vol van groen gras en geel koolzaad. Matty had geen pet of zonnebril bij zich dus mocht hij mijn bril, en we hebben ons ook allemaal eens goed ingesmeerd. Zonnebrandcrème staat op onze standaard paklijst, een lijst die we al lopend perfectioneren. In het bos zijn we Michael ook weer tegengekomen en hebben we een praatje met hem gemaakt. Tot Jeanne liep Matty fluitend mee, en hebben we weer lekker bijgekletst. We zien Matty niet heel vaak maar zijn naam is wel heel gepast, het is echt een mattie van ons. Na Domremy was de sjeu er wat uit. Het was ook best warm, en we hebben al eerder geleerd dat warmte veel doet met energie. Het piepte en kraakte wat, maar Matty zou Matty niet zijn als ie niet op karakter de tocht uit zou lopen. Op het laatste stuk van de route, op een pas aangelegd fietspad hielp de muziek mee. Ik heb tegenwoordig een kleine JBL box in mijn rugzak zitten om wat muziek te kunnen luisteren als we op hotel zijn. Op verzoek van Matty speelden we het album Master of Puppets van Metallica en kon hij op het ritme van de drum doorlopen, later luisterden we naar Bob Marley en nog later naar techno op verzoek van Jon. Zo liepen we Neufchâteau binnen, onze volgende bestemming en gelukkig was onze landing bij hotel l’Evidence heel zacht: een terras  in de zon, met vlot wat pullen bier op tafel en later ook nog een entrecote met friet en koffie toe. Moe maar voldaan. Eenmaal op de hotelkamer was het mooi geweest voor Matty, die kroop lekker zijn bed in maar Jon en ik liepen nog een rondje door het stadje en waren onder de indruk van de prachtige huizen uit +/- 1906 en van het middeleeuwse karakter van het centrum. Met Jeanne d’Arcplein en standbeeld.