22 - Er is er een jarig, hoera hoera.

Zaterdag 5 maart 2022 Vielsalm-Grüfflingen km 607-626

Om half acht vanmorgen apte Madelon me om me te feliciteren met Fiene’s verjaardag en om te vragen of ik de slingers al had opgehangen. Nee, dat niet dus op kousevoeten ging ik naar beneden om de boel te versieren. Met Jon liep ik naar de bakker voor verse broodjes en croissantjes en eenmaal thuis bakte ik wat pannekoeken, want dat was Fiene’s speciale verzoek als verjaardagsontbijt. Op ons gemak ontbeten we en pakte Fiene haar kadootjes uit en las ze de vele felicitaties. Jon en ik konden het ook lekker rustig aan doen want ook vandaag stond er een relatief korte wandeling in de planning en konden we ook nog eens gebruik maken van het aanbod van Willy om ons in Vielsalm af te zetten, wat een luxe! Het eerste deel van de wandeling leek op de wandeling van gisteren, veel bos en stilte. We liepen zelfs nog een keer verkeerd, wat op de GR5 zelden gebeurd omdat de bewegwijzering echt ontzettend goed is. Maar met de website Waymarked Trails op Jon’s telefoon hadden we al snel de route weer te pakken. Onderweg kwamen we door twee prachtige kleine dorpjes, Comesterre en Braunlauf, dorpjes zoals je ze hier vindt met de kerk in het midden, een tiental boerderijen waar je het hooi en de koeienpoep kunt ruiken en waar meer tractors rijden dan auto’s. Een kroeg, een bushalte en dat was het dan wel weer. We liepen best veel over asfalt vandaag maar we zijn bijna geen auto’s tegen gekomen. Hier en daar een veelal Nederlands(talige) wandelaar of wandelgroepje, een tractor en twee keer een vlucht van een dik honderd trompetterende kraanvogels die overkwamen. Na het bos van Comesterre werd het land opener, de heuvels glooiend en het uitzicht over de wijde omtrek prachtig en we liepen van het Franstalige deel van Wallonië de Duitstalige Oostkantons binnen, het stukje Duitsland dat België zonodig in wilde pikken na de Eerste Wereldoorlog zodat men nu met een drietalig land zit. Totdat we de grens over gaan in het zuiden van Luxemburg kunnen we weer Duits spreken, nog ongeveer 200 km, en daarna heeel lang Frans. Misschien toch eens een opfriscursus gaan doen.

Bij Braunlauf zagen we al de provinciale weg liggen die we al zo vaak gereden hebben, die tussen de snelweg en Luxemburg, de weg waar ook het East Belgium Action and Fun center aan ligt waar we met Willy en Marianne en de meiden hadden afgesproken om te gaan bowlen. Het weer bleef onveranderd prachtig, we liepen vaak in ons T shirt al was het uit de zon wel fris en de wegen waren op veel plaatsen de hele dag bevroren. We kwamen aan de achterkant van het Center uit en vonden Marianne en de meiden al bij de bowlingbaan. De wandelaars moesten het overtuigend afleggen tegen de dames maar dat mocht onze pret niet drukken. Het was al met al een superleuk dag die we afsloten met een heerlijk diner in Hotel Val de l’Our in Burg Reuland dat ons werd aangeboden door Willy en Marianne en waar Fiene werd verrast door een verjaardagstoetje met sterretje, Happy Birthday To You uit de speakers en applaudiserende restaurantsgasten. We sloten af met een ritje hard door het donker rijden over de weg langs de Our naar Ouren en dan over het hoge land  naar Weiswampach, een mooie dag. Het enige minpuntje is dat Jon zijn knie heeft verdraaid en maar met moeite loopt. Hopelijk hersteld het komende nacht zodat we ook de volgende etappe kunnen doen, die van Grüfflingen naar Weiswampach. A sort of homecoming.