11- Lessen over wandelen in de regen en landschapsvoorkeur

Etappe 11 Dinsdag 14 juli 2021   Lessen over wandelen in de regen en landschapsvoorkeur

Restaurant de Goudrenet - Hunsel  Km 318 - 347

De dag begon met boterhammen met ei en een handvol repen als voorbereiding voor de tweede tocht, 29 km deze keer die ons door de Kempenbroek naar Hunsel moest brengen, bij Roermond. We namen afscheid van Matty en Jolanda en lieten ons afzetten bij de Goudrenet. Drie kilometer voor ons startpunt zag ik een rood/wit teken op een bord. Dat doet wel een beetje pijn eigenlijk, het besef dat je hier over drie kwartier weer staat. Het aanbod van Matty om te stoppen sloegen we trots af en om half negen liepen we over een recht bospad parallel aan de provinciale weg naar de Geuzendijk, liepen daar langs een Sporthuiscentrum park (wij zijn van de jaren 80) en gingen over een spoorlijntje die België graag als IJzeren Rijn zou zien en meteen daarna langs een groot veld met grafheuvels. Al snel kwamen we op een industrieterreintje dat aan de rand van Weert en naast de Zuid-Willemsvaart ligt en waar het enorm druk was met vrachtwagens. We liepen de sluis over en liepen de slecht aangegeven route in naar het recreatiegebied De IJzeren man.

Genietend van een kluwen 8e groepers in een klimbos, een kudde blatende schapen in een kinderboerderij achter ons en een arriverende groep slungelige middelbaren dronken we een kop koffie en aten een gevulde koek. Zo’n kans moet je niet laten liggen toch? Na de IJzeren Man kwamen we in wat de Kempenbroek wordt genoemd, een landschap van boerderijtjes, veld, bos, hei, dorp, boerderij etc., net zoals we vonden rond Eindhoven. We kwamen langs De Altweerderheide (weer een bos) en de Tungelerwallen (ook een bos) en liepen naar het dorpje Ell en uiteindelijk Hunsel, naar de Jacobuskerk met Pelgrimspad bord (nog 2300 km naar Compostella) en Jacobusbeeld.

De lessen? Eerst de regenles. Regen dreigde al de hele dag en we hebben ook de hele dag wat spetters gehad, en de laatste twee uur ook echt regen. Regen is op zich geen punt als je maar goed voorbereidt bent en, je raadt het al, dat waren we dus niet. Ik draag de trekkersrugzak van Madelon en die is dus echt niet waterdicht waardoor mijn kleren gisteren nat waren. Jolanda, die mijn kleren in de droger stopte, adviseerde me om alles in plastic zakken te stoppen vandaag. Ik zal dus een rugzakdekkleed moeten kopen. Ik moet sowieso een nieuwe rugzak hebben omdat ik bij deze rugzak mijn bidons niet aan de buitenkant kwijt kan en dat is op momenten van te weinig vocht weer niet handig. Verder zijn mijn schoenen lek doordat ik het leer niet goed heb gevet en het is gaan scheuren. Gisteren liep ik met natte voeten en de alleslijm van Jolanda hielp ook vandaag niet. Ik moet dus nieuwe schoenen kopen en die dan ook beter bijhouden want lopen met natte voeten is niet leuk en leidt tot blaren, wat ook gebeurt door vocht van zweet als het warm is. Voortaan dus ook blarenpleisters mee dus.

Verder kwamen we erachter, hoe verrassend, dat het pelgrimspadboekje niet tegen regen kan. Bladzijden plakken aan elkaar en als die weer opdrogen kun je ze niet meer van elkaar krijgen. Doordat ik, om redenen van zuinig met het boekje, er minder in keek zijn we een paar keer verkeerd gelopen en een oplossing die we bedachten is om kopieën te maken van de dagtochten en die plastificeren als er regen verwacht is. Alternatief is dat we het elektronisch gaan doen, daar moet ik eens naar gaan kijken. En al was het tijdens de tocht niet echt koud, was mijn regenjas waterdicht en kreeg ik het niet koud, het deed ons wel realiseren dat als het kouder gaat worden we echt geen natte broek willen dus dan moet er ook een regenbroek gekocht worden. We zullen Beversport eens gaan bezoeken om ons voor te bereiden wat ongetwijfeld gaat gebeuren: een lange regenbui op een koude dag. Al doende leert men.

Les twee was die van het landschap. Ondanks de regen genoten we van de afwisseling in het landschap, het vrolijk gekwetter van de kinderen in het klimbos, en zelfs van de vrachtwagens. Gisteren was het wel heel erg stilletjes en was er niet zoveel te zien eigenlijk. Veel bomen vooral, en gras, terwijl we vandaag grafheuvels hebben gehad, boerenlandsweggetjes, een riviertje, dorpje etc. Het is leuk als het landschap zich als een verhaal langs je beweegt en je interessante dingen in je op kunt nemen. En we moeten natuurlijk met Jezus op de foto kunnen en dat is vandaag weer gelukt. Een mooie dag dus!

Km 116 - 145 in Pelgrimspad deel 2