27- Kathedralen van zandsteen

Vrijdag 7 Oktober 2022  Gilsdorf – Echternach    33 km: 714-747

Van de zomer naar de herfst, de volgende drie etappes van de Camino staan voor de deur en we hebben er zin in. Vaag weet ik nog dat we bij een bushalte aan een drukke weg net buiten Diekirch waren gestopt dus daarvan moest er gepland gaan worden. Met het GR5 boekje The GR5 Benelux and Lorraine van Cicerone in de hand. de website https://www.longdistancepaths.eu/gr5/ en Google Maps  in de hand ging ik puzzelen. Aantal kilometers, hoe ver van Weiswampach, hoe komen we van eind- naar beginpunt? De etappe door het Mullertal komt langs Beaufort en Echternach. De eerste op ongeveer 17 kilometer, de tweede op het dubbele en dat met veel hoogtemeters in deze regio is best pittig. Maar de OV verbinding is wel perfect, 22 minuten vanuit Echternach naar Gilsdorf dus hop met de geit! Op donderdagavond aten we een happie eten in huize de Boer, voor Jon al de eerste 100 km in de goede richting,  en van daaruit op weg naar onze huidige thuisbasis Weiswampach. Het voelt voor ons allebei als thuiskomen en zijn Willy en Marianne heel dankbaar dat we er gebruik van mogen maken. Omdat het een lang etappe is met veel hoogtemeters besluiten we om vroeg uit de veren te gaan: half zeven uit bed, om zeven uur zaten we bij bakkerij Fonck voor ontbijt, een bakkie en kopen er lunch voor onderweg. Op weg naar Echternach waar we willen parkeren bij de bushalte maar dat mag niet! Dan maar op de parkeerplaats van de ernaast gelegen supermarkt maar ook daar stond in vrij uitvoerig maar duidelijk Frans dat het alleen voor klanten was en dat een wielklem wordt gezet na twee uur. Oei, maar we hadden geen tijd meer om te gaan zoeken of we zouden onze bus missen. Jon haalde zijn schouders op, dat zien we dan wel weer. 23 minuten later staan we op de voornoemde drukke weg net buiten Diekirch bij de bushalte en trokken we de veters strak voor een hele dag wandelen.

De zon zat nog achter de wolken en het was best fris aan mijn blote beentjes maar dat mocht de pret niet drukken, want als snel liepen we Gilsdorf uit en de heuvels in, de eerste van vele hoogtemeters en al snel kwamen we bij een Mariagrot die we natuurlijk niet mochten missen. Een paar foto’s verder

liepen verder in de zonsopgang, de mist trok over de heuvels, een trekker was op het veld bezig en we konden hem horen maar niet zien. In het open land liepen we door mooie dorpjes en waar de mist tussen de valleien bleef hangen. Het was stil, de zon scheen, de mistflarden hingen overal: het was mystiek. De boeren zijn ook hier boos en laten dat zien door een laars ondersteboven op een kruis te hangen.  

Op een gegeven moment liepen we in een vallei en werden de paden breder en liepen er ineens allerlei groepen mensen rond. We zijn aangekomen in de regio Müllertal, een paradijs voor wandelaars en al snel zien we de kastelen van Beaufort opdoemen tussen de bomen.

Lunch in Beaufort, schoentjes uit, in de zon met de broodjes van Fonck op de brug recht tegen over de ruïne. Beetje uitrusten voor het tweede deel van de dag etappe waarin we de vallei van Haupesbaach in gaan. De zandsteenformaties reizen steeds hoger op en doen herinneringen terugkomen. Vroeger zijn we al een aantal keer hier wezen lopen met de kinderen, het is echt prachtig en logisch dat deze etappe als de mooiste van de noordelijke GR5 wordt genoemd. We lopen verder waar we vroeger omdraaiden om terug te lopen, en komen onderaan een hele lange klim en al was het pittig, het was de moeite meer dan waard. Verderop kwamen we nog veel meer zandsteen tegen en dan nog veel en veel hoger, er waren doolhoven met spleten in het zandsteen en er werd geklommen. Fantastisch. We komen nog langs de Wolfschlucht of Gorge de Loup en lezen daar op een bord waar al die diepe spleten vandaan komen. Insijpelend grondwater.. Het voorlaatste kadootje was een zicht op Echternach met z’n karakteristieke dubbele torens van de basiliek van bovenop de heuvel en een wandeling over asfalt naar beneden, speciaal voor Jon. Moe maar voldaan kwamen we aan op de parkeerplaats, waar we gelukkig geen wielklem hadden. Thuis aten we kliekjes van eerder die week, we keken de film Stalingrad kijken en toen snel tukken. Een heerlijke dag!